Líffræðifélag Íslands gaf út fréttabréf árin 1999 og aftur 2003 og 2004. Þetta voru stutt bréf, sem auglýstu fyrirlestra, ráðstefnur, málstofur og bækur. Fréttabréf líffræðifélagsins eru flest aðgengileg hér á síðunni.
Einnig var fjallað um námskeið á vegum félagsins og auðvitað haustfagnaðinn. Ritstjóri skrifaði iðullega vangaveltur um lífið og fræðin, oft í samhengi við mál í deiglunni. Ólafur Patrick Olafsson skrifaði t.d. um Kyoto sáttmálann (Fréttabréf 3.tbl. febrúar 1999):
Nú á ég eftir að fá það óþvegið, en samt sem áður …
Þau ummæli stjórnvalda að Íslendingar séu sjálfum sér samkvæmir með því að undirrita ekki Kyoto sáttmálann er vafalaust rétt – bara ekki á þann hátt sem þau halda. Íslenzk stjórnvöld eru sjálfum sér samkvæm, þar sem þau hafa á undanförnum árum ítrekað sýnt umhverfinu og umhverfisvernd mikið virðingaleysi (að fela sama ráðherra umsjón landbúnaðar- og umhverfismála var strax ills viti). Ítrekað er horft til stundargróða í stað langtímahagsmuna og höfðað til “sérstöðu Íslands” – þeirrar gamalreyndu afsökunar. Ekki er hins vegar lengur unnt að taka tillit til “sérstöðu” þegar hætta er á vistfræðislysi á heimsvísu. Umhverfismál teljast ekki lengur einkamál einstakra ríkja.